గుప్పిట నిండా ఆశలు 
పోగేసుకు వచ్చి 
నీ చేతుల్లో పోసి 
ఖాళీ అయిపోయా...!
కలను, ఇలను చీల్చే 
అడ్డుగోడ మీద భ్రమలా...
మిగిలిపోయా...!
ఎందుకొచ్చావ్ మళ్లీ...?
ఎద గిల్లిపోతావ్!
క్షణం కుదురుగా ఉండనీవు
వెంటాడకలా... నీడలా...
విసిగి వేసారిపోయా...
ఈ చీకటి క్షణాలు వదిలేసి
నల్లటి నీడలు దాటేసి
వెళ్ళిపోదాంరా అలా వెన్నెల్లోకి...!!
27/12/13

ఏకాకి  గుండె లోతులెపుడూ 

తవ్విపోయలేని శూన్యమే...!!

~ భార్గవి

27/12/13

భార్గవి/ నవ్వింది నా మనసు!

నల్లటి రాతిరి పొడిని రాసుకుని
ఎన్నాళ్ళకూ ఎలిసిపోని ఎన్నెల
మనసు నింపి దాచుకుని
వేదనొకటే తెలిసిన గుండె ఇది

నవ్వింది! నా మనసు
వెర్రి నవ్వొకటి!!

పరదా చాటున
పరిచయం లేని దేహం
పరాయి కాదు నీకే రాత్రీ...!
ఎప్పటికీ ఎవరూ
చెరపలేని తెల్లకాగితానివి
తప్పులన్నీ తుడిచేసే
చీకటి నీడల్లో వెలయాలివి!!
అడుగు దూరంలో ఉంటావు
అందుకోలేను ఏనాడూ
అడగనీవు ఒకమాట!

చీకటి కౌగిట్లో చిక్కుకుని
కనుపాపలన్నీ ఉరిపోసుకుంటూ
ఒక్కొక్కటీ నీ ఊపిరితో
రాలిపోతున్నపుడు
మాటలు పెగలక నే
గొంతు నులుముకుని
శోకాన్ని దిగమింగుతుంటే
విందైన మాటల్లో నువ్
లోకాన్నే ఒంటరిగా విసిరేస్తున్నపుడు
నవ్వింది! నా మనసు
వెర్రి నవ్వొకటి!!

చిరిగిపోయిన బ్రతుకు
మడతపెట్టి దాచి
సీల ఊడిన బండిని
చీకటితో బిగించి
పరుచుకున్న దారి
పల్లేరులని తెలిసి
భారంగా నిన్ను నువ్వు
ఈడ్చుకుంటున్నపుడు...
నవ్వింది! నా మనసు
వెర్రి నవ్వొకటి!!

27/12/13

ప్రేమ, పాశాల కోసం పగిలిన గుండె
వేయిసార్లు చేతపుచ్చుకుని
అతికించుకుంటాం!
వేయిన్నొక్కసారి పగలలేని
రాయి అయిపోతుంది!
ఇంక ఏ పెను రక్త ప్రవాహాలూ
పెకల్చలేని పాశానమైపోతుంది!
చిరుగులు పడ్డ గుండె
ఇక స్పందనకు చలించదు
అతుకులు పడ్డ గూడు
భావాలనూ స్పృశించలేదు!
అప్పుడే ఈ శరీరాన్ని
మనిషిగా గుర్తిస్తారు!
కానీ...
నేనెప్పటికీ మనిషిని కాలేను!

పేగు పాశమేనా...? గొంతు నులిమే శాపమైంది!
21/12/13

ఇంకా పసిదాన్నే మరి....!

నీ తోడున్న కాలమేగా నా వయసు కొలత!!

21/12/13

భార్గవి/ నేడిక శెలవు చెప్పుకుందాం నేస్తం!

నేడిక శెలవు చెప్పుకుందాం నేస్తం!
తోడు నడవలేక
నీడలు తూలిపోతున్నాయి...
నీరసంగా వ్యథలు
నిదురపోతున్నాయిక...

కాలమ్ చాలక
గడియారం ఒక్క సెకనులోనే
11 అంకెలు మింగేసి
ఈ రేయి  ఒంటిగంట
దగ్గరే ఉరేసుకుంది!!

కొన్ని రెక్కలు ఇంకా
దిక్కులు వెతుక్కుంటూ
గూడు కోసం
తిప్పలు పడుతున్నాయ్!
గింజపడక పొట్టలో ఆకలి
పేగుల్ని నములుతుందిపుడు!!
నువ్వు వెళ్ళిపో నేస్తం!
నేడిక శెలవు చెప్పుకుందాం!!

రాతిరి కత్తులకు తెగిన
చుక్కలేమ్ చెప్తాయో !?
సముద్రాలన్నీ మింగిన
మబ్బులెక్కడ దాక్కున్నాయో!?
లోకం సమాధిలో
నిద్రిస్తున్న జీవశ్చవాల
కలలో కలుసుకుని
చర్చించాలిప్పుడు!
నేడిక శెలవు చెప్పుకుందాం!!

నా పెదాల్తో నవ్వే హక్కెవరిచ్చారు నీకు...?!

నీ మనసు మసిబారింది!

ఆలోచనల్లో నన్ను కాల్చేసావుగా!!
06/11/2013

నిజం నిక్కచ్చిగా చెప్తే మింగుడు పడదు
మరి కఠిక విషం లాగానే తోస్తుంది.
"తినగ తినగ వేము తియ్యనుండు" అన్నట్లు
నిజం చెబుతున్న కొద్దీ...
విషానికి భానిసలైపోక మానరు!
ఇకనైనా ముసుగులు తీయండి!
అందమైన అబద్ధాలు గిలిగింతలు పెడుతుంటే
కలుగులో ఎలకల్లా లోపల్లోపలే గంతులేయకండి.
మనుషుల్నెరుగని మనుషులెవరూ లేరిక్కడ!
పుర్రకో బుద్ది!
జిహ్వకో రుచి!
అంతేనా... లోకం పోకడ?!
చిత్త చాపల్యం లేనిదే బుద్ది వికసించదట!
మీకేమైనా తెలుసా??

భార్గవి/ ఆకాశం మాట్లాడింది!!

సగం మూసిన కన్నుల్లో నిద్ర
మత్తుగా అంతర్ధ్వారాలు  తెరచుకొని
నట్ట నడిరాతిరి ఉదయాలను
చిత్రించాలని బయలుదేరాను!
ఆకాశం వైపు...!

ఎన్నో నిద్రలేని రాత్రులు
కుమిలిపోయిన కన్యల
అర్ధాంతర జీవితాల ఆక్రందనల మధ్య
చీకటి నింపుకున్న గుండెలు
తొలుస్తూ అడుగులేసాను!
ఆనాడు ఆకాశం మాట్లాడింది!!

నిస్సత్తువ సైన్యంలా లోకమంతా
నిధ్ర ముసుగులేసుకున్న వేళ...
పగలంతా యాంత్రికత పులుముకున్న
మనసును పొరలు పొరలుగా విప్పుకుని
భగ్నమైన ఆలోచనల
అంచుల్లో తచ్చాడుతున్న వేళ...
అడుగు కింద
ఆత్మ వంచన చేసుకున్న పసిమొగ్గల
ఆవేదనలు కదిలిస్తుండగా...

అరాచకానికి బలైన నిండు ప్రాణాలు
శుష్కించిపోతున్న నా అంతరాత్మను
అథ: పాతాల లోతులు చీల్చుకుని
చట్టాల ఉరితాళ్ళు కత్తిరించి
న్యాయ హస్తమందించమని
తమ గోడు వినిపిస్తుండగా
ఆకాశం నాతో మాట్లాడింది!!

ఎన్నో నలిగిపోయిన పువ్వుల్ని తనలో
చుక్కలుగా నింపుకుంటుందో చెబుతుంది!
చరిత్రంతా తనముందు ఘనీభవించి
రంగురంగుల మేఘాలైన బ్రతుకులు
తనలోనే, తనతోనే కూడగట్టుకున్న
శోకమంతా ఈ విధి వంచితుల సమాధులకే
తలబాదుకుంటుంటే... నిప్పుల వర్షమై
ఎన్ని బ్రతుకులు పగిలిపోయాయో చెబుతుంది!

పడతులు జ్యోతులై ప్రజ్వలిస్తుంటే
చుట్టూ మూగుతున్న పురుగులు వీళ్ళు!
ఆకర్షణలో పడి రెక్కలు కాల్చుకుంటున్న పురుగులు!
మలినపర్చలేక ధహించుకుపోతున్నది
పురుషాహంకార దేహాలే...!
జ్వలనమెపుడూ మలినపడదే మానినీ అంటూ
ఆనాడు ఆకాశం నాతో మాట్లాడింది!!

23/10/13

మదిలో నీ అల్లరేగా...!  
గాఢ నిద్రలో పెదాలపై చిరునవ్వులా...!!

భార్గవి/ ఏమనాలో...?!!

ఎగుడు దిగుడు నేల మీద
పాలపుంత లాంటి
కోవెల కట్టుకుంటావు
నువ్వే...! నీకోసమే...!
కొలువుదీరి
కళ్ళు మూసుక్కూర్చుంటావు
ఏమని పిలవాలో కూడా
తెలీదు మరి
ప్రశ్నించడానికి కూడా
ప్రశ్నే ఎదురవుతోంది నాకు!
అంతరాత్మవో...,
అనంతానంత లోకాలకావల
విశ్వమెరుగని శూన్యానికి అధిపతివో...?!
ఆకారం ఉండి జీవం లేని రాయివై
ముక్కలు ముక్కలు చేసుకుని
శరీరమంతా గుప్పెడు మట్టితో
సృష్టికంతటికి ప్రాణం పోసి
జీవం మాత్రం కోల్పోతున్నావ్!

పగలు రేయీ అంటావ్
ఏ అంచుల్లో దాక్కుంటావో...!
ఏ రంగులో అద్దుకున్నవట కొత్తగా
మునుపులేని పరిమళాలు
ఉన్నాయట నీకిప్పుడు
కాలాలు లెక్కకట్టి
కొల్చుకుంటున్నారు నిన్ను
బంగారపు కిరీటాలు,
పులిహోర, దద్ధోజనం
కొండ మీద పెట్టి కాకుల్లా
రాకాసి నాలుకలతో లోకులు
తమ వాదం నెగ్గించుకుంటారు

కాల పంజరం లో జాతకాలు
పలికే చిలకవని చెప్తారు!
శవాలన్నీ పోగేసుకుని
ఒల్లోకొచ్చిన పిండానికి
ప్రాణం పోశావంటారు
తలెనుక దీపమ్ పెట్టి
ప్రాణం తీశావంటారు!
దీపమ్ పెట్టి వరం అడుగుతారు!
దీపాలార్పి నీకే శాపం పెడతారు!!

యుక్తివి ఒక దివస్సులో
చైతన్యానివి ఒక తపస్సులో
ఏమనాలో...?!!
పిలవడానికి పేర్లు
బోలెడు అతికించారు నీకు!!
ఏది ఎంచుకోవాలో
సత"మతం" నాకు!!

మేలు చేస్తే వేలుపువి!
కీడు చేస్తే ధయ్యానివి!
చిత్తం చెప్పినట్టు చేస్తే మనిషివి!!

31 అక్టోబర్ 2013, 12:45

-భార్గవి/ పెళ్లి రోజు

ఆరు నెలలు సావాసం చేస్తే
వాళ్ళు వీళ్ళవు తారట!
మరి 60 వసంతాలు సావాసం
నేను నువ్వుగా, నువ్వు నేనుగా
మారుతూనే ఉండాలి!

జీవించటం అంటే
వసంతాలు పూయిస్తూ
వెలిగిపోవటమేనా?!
వనికి ఆమని అలంకారం మాత్రమే!
జీవితం కళకళలాడడానికే
ఈ వేడుకలు!!

ఋతువులు మరుతాయ్!
గ్రీష్మాలు వస్తాయ్!
వేసవి వేళల్లో వేడిగా
నిట్టూర్పు గాలులు వీస్తాయ్!
ఆకులూ రాలే కాలంలో
తీరని ఆశలన్నీ
ఎండుటాకుల్లా అసహనంగా
రాలిపోయి మనసును
ఎండిన మోడు చేస్తాయ్!
అప్పుడంతా నిర్మలమైన
నిశ్శబ్దం కమ్ముకుంటుంది
కొన్ని ఆలోచనలు
సుడులు తిరిగి
మనం అనే పదాన్ని
అట్టడుగు నిరీక్షనలోకి తోసేస్తాయి!
ఇంకొన్ని ఆలోచనలు
విశ్వాసాన్ని శ్వాసించి
రాలిపోయిన ఆశలన్నింటిని
చెరిపేసి మనసును
తేలిక పరుస్తాయి!
గుండె నిండా గూడు కట్టుకున్న
చల్లని,నల్లని మబ్బులన్నీ
ముసురుకుంటాయి మనసును!
కాలాలు మరుతాయ్!

వాడిన లతలు చిగురించి
బంధాలల్లుకుంటాయ్!
పల్లవులు పలకరిస్తాయ్!
తిరిగి తిరిగి వసంతం వీస్తుంది!
మనోహరంగా మౌనం కుసుమిస్తుంది!!
పల్లవులు పలకరిస్తాయి!
ప్రాణం పచ్చగా పరవశిస్తుంది!

కాలాలు మారుతాయ్!
విరిగిన నవ్వులకు మళ్లీ
రెక్కలు మొలుస్తాయ్!!

-24/10/13

విశ్వ రహస్యాలు తర్కిస్తున్నామంటూ
వెగటు వెగటు మాటలు చెప్తూ...
మీలో...
వెర్రి తలలేస్తున్న నాగరికత అంతా
చింపుకున్న జీన్సు ప్యాంటుల్లో...
రంగెలిసిపోయిన బట్టల ఫాషన్లో...
పార్టి టైం అంటూ పబ్బుల్లో పడిన
పదహారేళ్ళ కుర్రాడి షర్టు జేబుల్లో...
విచ్చలవిడిగా విర్రవీగుతోంది!!
ఇదే మన నాగరికత!
ఇదే మన అభివృద్ది!!

రోడ్డుకిరువైపులా
దారి మళ్ళకుండా
కారుకు దారి చూపించే
కనలిపోయిన కడుపుల
మైలురాళ్ళను కొనకంట కూడా
పట్టించుకోకుండా చేయి విదిలిస్తూ
మొహం చిట్లించుకుని
షికార్లకు లక్షలు
కుమ్మరించటమే నాగరికత!!
మన ఆధునికత!
మన అభ్యుదయం!!

పెద్ద పెద్ద మాటలెందుకులే కానీ...
ఏదో పిల్లలు సరదా పడ్డారు అంటారా?
బరువు, బాధ్యతలు లేవు!
ఏం చెప్పమంటావ్ అంటారా?
అవునులెండి! మనకేం బరువు?
దేశాన్ని గాలికొదిలేసాక!
ఇంకేం బాధ్యతలు?!
ఆ గుండెలు మాత్రం భారం కావూ??
కాస్త దాన్నీ గాల్లో తగిలించండి!
బరువూ, బాధ్యతా రెండూ తీరిపోతాయ్!! 

కన్నెత్తి చూడలేదన్నావ్...!
కనుమరుగై కాలమంతా నిండిపోయావ్!!
-Bhargavi 
20 Oct 13

రాలిపోతున్నా నేస్తమా...!
నీకో వసంతం ఇవ్వడానికి...!!
23/10/13

Femto

చినుకై హత్తుకున్నావ్ 
చిగురు తొడిగాను! వసంతం పూయిధ్ధామిక!!
23/10/13

భార్గవి/ నా కవిత 

తానెవరో...?!
చూపు మరల్చలేని 
చూపులు చల్లుతోంది...
నే చలిన్చనంటునే
వలపు జల్లులలో
తడిసి మురిసిపోతాను
స్మరిస్తూ తననే,
స్పృశిస్తూ తన కలలనే,
నేను చూస్తుంటే..
ధ్వనిస్తుంది!
మౌనమై
పిలుస్తుంది!
రెప్పలార్పకుండా
చూపులకంటించుకుని
ఆడిస్తుంది!

నా కనుల పుస్తకంలో
జీవిత పాఠాలు లిఖిస్తుంది !
మరి కలల్లో..
మధుర కావ్యాలు
పఠిస్తుంది!
అవే కలల్లో
తప్పిపోతానేమో అని
కంటిపాపకు అంటించుకు
తిరిగింది!

అదొక వదలలేని
వ్యసనమైపోయాక...
తిరిగి చూస్తున్న నాకు
తిరిగి రాని కాలమొకటి
తెరవేసి
తోలుబొమ్మలాటలో
జథలేని వ్యథలా
నీడలా వదిలేసి
వెళ్ళిపోతుంది!!
చుక్కల్లో దారితప్పి,
జాబిల్లిని చేరి
వరదగూడు ఊయల కట్టుకుని
నిద్రపోయింది!!

అక్షరాల సంకెళ్ళలో
చిక్కుకుని నేను...
వెక్కిరిస్తున్న కలంలో
దాక్కున్నాను!!

- 09/10/13

ఆకాశం కు(ఇ)రులు సవరిస్తూ...
నుదుట అధర సంతకం చేస్తున్న రవి!!
30Sep13

సందు సందుకో పార్టీ!

మందితో, మందులో, మతంలో మునగడానికి!!

భార్గవి/ ఆగని పయనమెందుకో!

ఇరు సంధ్యల మధ్య
ఇరుక్కుపోయిన పయనం లో
పశ్చిమం వైపు ఆగని పరుగు ఎందుకో!
ఎంతో దూరం తోడు రాలేని
ఉషోదయంతో సంబరంగా
ఎన్ని ఎండమావులు దాటి
నడచినా...
నడి రాతిరిగా మారిన
ఎడారి ఆలోచనలు...
నన్ను ధాటిపోలేని
నాలోని గురుతులు
నన్నే చెరిపేసుకుంటూ
కొత్త వ్యక్తిత్వాన్ని
గీసుకుంటున్నాయి
తమకు తామే అయిన
జ్ఞాపకాలు......
నేను తలచుకోవట్లేనని
కలల కత్తులు పట్టుకుని
యుధ్ధానికి సిద్ధమయ్యాయి!

అలసిపోయాను అంతర్యుద్ధంలో
గుండె లోతుల్లో
చీరుకున్న గతం గురుతులు!
విడుదల కాలేని
స్మృతుల సంకెళ్ళతో...!
తెంచుకోలేని బంధాలు
యుద్ధం విరమించుకుని
ప్రాణాలు పోగొట్టుకున్న
క్షణాల శవాలను మోసుకుంటూ
నడుస్తున్న మనిషి కాని మరో ప్రాణిని!
మౌనంగా ఆకాశంతో మంతనాలు చేస్తూ
నడుస్తున్న దారి వెంట
తోడు రాలేని నీడలను
నిశిలోనే వదులుకుని
మూలుగుతున్నమనసు ఒకటి
అడుగు కింద తొలుస్తున్నా
ఉషోదయం కోసం
సాగుతున్న బాటసారిని!
ఇరు సంధ్యల మధ్య
ఇరుక్కుపోయిన పయనం లో
పశ్చిమం వైపు ఆగని పయనమెందుకో!

19/ 09/ 13
4:30 pm 

వెతుకుతున్నాను ఇంకా...!
ఎందుకోసమో...!?
వేచి ఉన్నాను ఇంకా...!
ఎవరి కోసమో...!?

నాకే అర్థమవని నా చూపుల ప్రశ్నలు
నాతో బయల్పడని నా ఆలోచనలు
బదులిస్తావని నీకోసం వస్తే
ఎదురు ప్రశ్నై నను సాధిస్తావా?
విధి రాసిన వింత కథను
మార్చాలని ఆరాటం!
అందుకే నా పోరాటం

వ్యర్థమైన కాలమాపి
తిరిగి రాయాలి
కవితలల్లాలి
కావ్యమవ్వాలి
పూలు పూయాలి
నవ్వులై విరియాలి జీవితం!!

భార్గవి/ కూలికి బోరా కొడకా!
గట్కబువ్వ తిన్రాలేద్రా పొద్దుగాల?
ఏమొ గుస్సజేస్థున్నౌ!
అమ్మ అయ్యలేని
అనాథ ఎదవవు
ఏం సదువుల్రా సిన్నా
ఎందుకు పనికొస్తయ్

ఎంగిలిషు సదవనీకీ
నీ అయ్య ఏంమిగిలిచ్చిండు?
సాని సందులల్లబడి
తాగి తాగి సచ్చిండు

గూడుకీడ దిక్కులేదు
గుడ్డలేడ ఉన్నయ్ రా?!
మళ్ళ మళ్ళ అడిగితే
మక్కెలిరగ దంత బిడ్డ!

పసిబిడ్డవ్ గావు కొడ్క
పన్నెండేండ్లచ్చినయ్
కూలి లేని నాడు నీకు
ఖాళి కడ్పే మిగుల్తది

గొట్టు గుండెర నీది
గంటలెక్క మోగుతుంది
తిండి లేని గుండెల ఇంక
బండబారని తడుంది
ఎండ్క పొయ్న కట్టెనుగూడ
ఏట్ల పడదోస్తుంది!

భుజాలన్నమ్ముకుని
భూములమ్ముకున్నోల్లమ్
కను కొల్కిల కాల్వగట్టి
దినామ్ తడ్పుతం పొలం

పొద్దుగల పొద్దుగాల
బురదగప్కొని తిరిగేటోల్లం
పొధ్ధుగూకినంక రూపం
చమురు ఇంకిన దీపమ్

కూలికి బోరా కొడ్కా
ఇంత కూడన్న దొరుకుతది
ఇర్కుల బత్కులు మాయి
ఇరగబూశిన ఆశలు నీయి

తిండిలేక, నిద్ర లేక
పీక్కపొయ్న కండ్లు జూసి
ఒళ్ల పండబెట్టుకోను
అమ్మ లేదీడ నీకు


పోర పోరగా నువ్వు
జల్ది వోయి పన్ల జేరు
06Sep13

భార్గవి/ పాపం పసిపిల్లాడే...!

పాపం పసిపిల్లాడే...!
పదిహేడేల్లె అంట!
అడుకోడానికొచ్చిండు
ఈడికి...!
డిల్లీ కాడికి!
ఈడికి
ఆట బొమ్మనియ్యిండ్రి
ఏంది...?!
గుక్కపట్టి ఏడుస్తున్నడా?! పాపం...
పాపం...??
అందమైన బొమ్మ కోసం
పాప మ్మ్ మ్ మ్....!!

అనంత కోటి విశ్వం లో
అన్నపూర్ణైనా అంగడి బొమ్మే!
ఆది శక్తైనా అమ్మా బొమ్మే...!!
 అవని చితికిన గుండె
నెత్తురు అడుసుతో
పురుడు పోసుకున్న బొమ్మ!
ఆడదేగా అసలు బొమ్మ!
ఆడుకోనివ్వండ్రా...
పాపం...! పిల్లగాడు

పగిలిపొతదేమో అని
పైత్యం మాటలెందుకురా?!
పగిలిన బొమ్మ విలువ
చిరిగిన దాని వలువ
ముక్కలైన గాజు బొమ్మ
ప్రతి ముక్కకో
గుడ్డి కన్నీటి చుక్క
రాల్చి రాల్చి
కొలిచి దాన్ని
రూపాయితో సరిచూసి
పంచుతాడు. పాపం పసిపిల్లాడు!

అంబాడు కుంటూ
తిరుగుతుండు
నడక నేర్పడానికి
అమ్మలేదంట ఆనికి పాపం!
పాపం...! పిల్లగాడు
పంచదార తిని పండుగ చేస్కుందం

ఆడ బొమ్మలింట్ల
ఆడుకోవడానికి శాన ఉన్నాయ్
వదిలేయ్యండ్రి ఆన్నీ
పిల్లగాడే గద!
పాపం పిల్లగాడే గద!!

99 వసంతాలు నింపుకున్న తెలంగాణ కవి కాళోజీ నారాయణ రావు గారి శత జయంతి జరుపుకుంటున్న రోజిది. 

ఇదేనా నీ బదులు?
తెరవలేవా నీ మది గదులు?

భార్గవి/ అడగాలని ఉందమ్మా ఒక్క మాట-1 / 30/08/13

అమ్మా!

అడగాలని ఉందమ్మా ఒక్క మాట!
అమ్మతనంఅంటే ఇదేనా...?

పాపగా ఆనాడు అడగాలనుకున్నా...!
అమ్మని అడుగుతున్నా నేడు!
అమ్మతనమంటే ఇదేనా...?

పల్లెత్తు మాత పలకలేని పసిమనసు
నీకింకా బోదపడలేదా అమ్మా!
చందమామ వద్దు నాకు!
అమ్మ ప్రేమ కావాలని
ఈ చిన్నారి మాటలు
నీ చెవి సోకలేదా అమ్మా!
ఒక్కసారి ఒడి చేర్చుకుని
గోరుముద్దలు పెడతావని
ఎదురు చూసిన కళ్ళలో
సెలయేళ్ళు దాచుకుని 
అడగాలని ఉందమ్మా ఒక్క మాట!
అర్ధం చేసుకుంటావుగా!

నువ్వు పంతానికి పోయి
పడకల దాకా లాక్కుని
ముడేసిన బంధం ముచ్చటగా
తెంచుకుంటూనే...
ముడులు ముడులుగా
విలువ తెలుసుకోవడానికేనా
ఈ పెనుగులాట...?
ఎడాపెడా మాటల తూటాలు పేల్చి 
ఎవరి దారి వారు వెతుక్కుంటే
నా గతి ఏవైపో...
చూపించే నాథుడెవరో...
తెలియని సందిగ్ధతలోనే
నేనున్నప్పుడు

ఎన్నో చేతుల ఓదార్పులతో 
చుట్టూ అల్లుకున్న
ముల్లకంచెలను విధిలించుకుంటూ
చీరుకున్న గుండె
రక్తం చిందిస్తూ
కనిపించని నిజాల కోసం
అబద్ధాల ముసుగేసుకుని
ఎదలో నాటుకున్న
కొడవళ్ళు దాటుకుంటూ
నిద్రలేని రాత్రికెన్ని
నిజాలు దారపోసానో తెలుసా...?!
అడగాలని ఉందమ్మా ఒక్క మాట!
అమ్మతనంఅంటే ఇదేనా...?

Tiny Femto : 
కాటుక కన్నుగీటకు! నే తెల్లకాగితాన్ని!!
Trendy Femto:
తెల్లకాగితం నాహృదయం 
కన్నుగీటకు... నీ కాటుక కళ్ళతో!
26 Aug 13

భార్గవి/ బాల్యమా ఒక్కసారి తిరిగిరావూ..

అమ్మో...!

గాయాలేం తొలచటంలేదేంటో... 

ఎపుడు గడచిపోయిందో కాలం 

కళ్ళముందు కాంట్రాస్ట్ కలలా కదలాడుతోంది!

చిన్నప్పుడు ఇంటిముందు సందులో 

గాలీ దుమారంలో ఆడుతుంటే 

పీల్చిన మట్టివాసనింకా వస్తూనే ఉంది

సన సన్నటి వాన చినుకులు 

ఎడతెరిపి లేకుండా కురుస్తుంటే 

ఎవరేడుస్తున్నారా ...?! ఇంతసేపు 

అనుకుని చిరాకేసేది!

అప్పటి నా కన్నీళ్ళను ఆ చినుకులు 

కప్పేసినపుడు ఆనందమేసేది!

చల్లని చినుకులను నిండుగా 

గుండెకు హత్తుకునేదాన్ని!

వాటికి తోడు 

ఆకాశంలో ఉరుములు, మెరుపులూ... 

ఇత్తడి లంకె బిందెలను ఎత్తుకుని 

మువ్వలు కట్టుకున్న ఎడ్లబండి 

సాగిపోతున్నట్లు వినిపించేవి

వీధి వీధంతా కలయచూసి 

వానల్లో స్నానం చేస్తున్న కప్పలమీద

విసుగ్గా రాయి విసిరేదాన్ని!

వర్షం వచ్చిన రాత్రి(చందమామ)బూచిమామ 

ఆకాశంలో మబ్బుల చాటున దాక్కుని 

 అప్పుడప్పుడు నవ్వుతూ 

మెరుపులతో ఫోటోలు తీస్తుంటే 

నేను తప్పించుకు తిరిగే దాన్ని!!

ఎప్పుడు గడచిపోయిందో కాలం!

గిర్రున తిరిగి తిరిగి వచ్చి 

కంటిపాప చాటునుండిపుడు

నక్కి నక్కి చూస్తోంది!

చుట్టూ చీకటి చూడగానే 

బాల్యం బిక్కు బిక్కుమంటూ 

కాలాన్ని కప్పుకుని నిధ్రపోయిందట!

బాల్యమా ఒక్కసారి లేచి తిరిగిరావూ...!

అదే మట్టితో మళ్ళీ ముచ్చట్లాడుదాం

జారిపోయిన ఊసులన్నీ గాలం వేసి పట్టి 

గుండెలకు అతికించుకుందాం!!

.   24/08/13

గతాన్ని పాతిపెట్టా...! ఇప్పుడు ఇంగితం ఉంది
24/08/13

ఇరుకు బతుకులు మనవి!

ఇమడలేని సాగరాలు పోటెత్తుతాయి!!
24/08/13

ఇన్నాళ్ళ నా కన్నీళ్ళు
దారపోసింది ఈ ఎండమావికేనా?
24/08/13

చూపుల బాణాలేస్తా!

నీ ప్రతి కదలికనూ ముడేసి బంధిస్తా!

24/08/13

గుప్పిట్లో ఒదగలేవు గుట్టు దాచలేవు!

కనువాకిట కోవెల కట్టి 
హృదయంలో దీపం పెట్టి ప్రణయం కాదంటావా?!

కరువొచ్చింది కన్నీళ్ళకు 
కాలం చేసే అలజడులకు...

భార్గవి/ 17/08/13

నీకై వెతికే నిరీక్షనలో...
ఎద గుమ్మం దాటలేని ఆశలు!
చుక్కల్లో చిక్కుకున్న చూపుల్లో 
అవి రెక్కలున్న సీతాకోక చిలుకలు!!

వాన చినుకుల దారాలల్లి
చూపులతో చిలుకుతున్నా!
అకుంఠితమైన ఆనందపు
వెన్నెల వెల్లువ పొంగి
దట్టమైన మేఘాలు కమ్మి
పగిలిన హృదయంలా
హోరు గాలి వీస్తుంది!
పరుచుకున్న దు:ఖంలా
జోరుగా జడివాన కురుస్తుంది!!

తనకు తాను పాదు చేసుకుని
నీరు తోడుకున్న మొక్క
నన్ను చూసి ఫక్కుమంది!

అడగమన్న అడుగు
ఆగమన్న పరుగు
వీడని వీసమంత వింత
ఎందుకు ఎందాకని
నీ ఎడారి ఏకాంతపు పంతం
ఎందాకో ఎగరలేదు
తడిసిన నీ తలపు

సందేహపు సందేశం
సాగలేదిక సాంతం!!
ఆపలేని ఓపలేని
ఆవిరైన ఉచ్చ్వాసలను
వేగంగా వెళ్ళనీ...
గొంతు నులిమి పట్టకు 
అవే నాకు ఊపిరులు...

ఎద గుమ్మం దాటలేని ఆశలు!
అవి రెక్కలున్న సీతాకోక చిలుకలు!!
రంగుల వసంతం
పూసుకున్న తలపులు
అవి తెరవమన్నాయి
ఆలోచన తలుపులు...

రేపటి కలల రెక్కలిచ్చి
ఇవాళ్టిలోనే బంధించావేం...??

భార్గవి/ తెల్ల కాగితాలైపోయాయి మనసులు!!

ఎక్కడో బూజు పట్టిన
గాజు పెట్టె కింద దొరికిందో పాత పుస్తకం!
తెరచిన పేజీల సందు నుండి
జారిపడ్డ నీ జ్ఞాపకాలు! వాడిపోయిన పూలు...!
జీవంగా లేక, శవం కాలేక
నిరీక్షిస్తున్నట్టు నాకోసం
కాలంలో చెదిరిపోయిన నీ సంతకం కింద నా నవ్వులు
పాత కాగితపు వాసనతో
పరిమళిస్తూనే ఉన్నాయింకా!!

ఎన్నో స్పర్శల్లో పడి నలిగిన చిహ్నమిది!
ఇప్పుడలాగే నా చేతిలో
నన్ను ధాటేల్లిపోయిన
22వ మెయిలు రాయిలా
కళ్ళముందు అంతకంతకూ సాగిపోతోన్న దూరం లో
అస్పష్టమవ్తున్న కాలపు చిత్రంలా
అడ్డుకట్ట వేయలేని
ఆనంద బాష్పాలకు
మనసు నిండి
నిశ్శబ్దపు హద్దులు దాటి
ఆరాధనలీవేళ ఆవేధనలై పొంగి
నిలువెత్తున తడిపేసాయి
నీ జ్ఞాపకాలను!
మౌనంగా నీ మదిని
గిల్లుతోన్న నీ అల్లరిని
పగులగొడుతూ నీ నవ్వు ఇపుడు...
ఖాలీ అయిన చేతుల్లో
ఒంటరితనపు భారం దించుకున్న గురుతులు!
నీవ్రాతల్లో ఒంపుఒంపుకూ
ఎన్ని కొంటె చూపులో!!
కాగితం మలుపుల్లో
ఎన్ని అర్ధంలేని కొట్టివేతలో...
మలుపు మలుపులో మానలేని
గాయం చేసుకున్న మన వాక్యాలు
సావాసం వదులుకుని,
సమాధానం మానుకుని
పదాలైపోయి మిగల్లేని అక్షరాలుగా...
తుది ఆనవాలుగా
తెల్ల కాగితాలైపోయాయి మనసులు!! 
           
                               16/08/13

ఆరు క్షణాలెత్తు జగత్తు!

రెప్ప పాటు నుదుటి రాతలొత్తు!!

స్వీటు స్విటుగా సీటొచ్చేస్తే 

కడుపు కాలినా మెతుకు దొరకదు!
16/08/13

=======-
రెక్కలు తెగిన తుమ్మెద...
========
నర నారాన మదమెక్కిన 
కోరికల గుర్రాలకు 
నీ కౌగలి అందమైన కళ్ళెం

పంటి గాట్లన్ని
తళుకుల మధ్య దాచేసి
కడిగిన ముత్యం లా ....
మరో మృగానికి ఏర గా...

నీ తనువంతా కాలిపోతుంది
అయినా వాళ్ళ ఆకలి
మంటలని ఆర్పడానికి ...
అయిన కూడా
ఆవిష్కరించు కుంటావు కొత్త గా....
నిన్ను నువ్వు .ప్రతి రోజు ...

దీన జనోద్ధరణ అవతారమెత్తిన
పేరున్న ముఖాలు అంతా ...
చీకటి ముసుగేసుకొని
బిరా బిరా నీ వాకిలి లో ...కి

ప్రేమ వల విసిరి నిన్ను పట్టి ,
నది బజారు లో వేలం వేసినప్పుడు
"బలవంతపు" చెరసాలలో బందివి నువ్వు.

రక్త మాంసాల ..ముద్ద తో ....
వేటాడి....వెంటాడి
చితికేక్కించిన
సమాజపు దౌర్జ్జ్యన్యం ఫై
ఉమ్మేయాలని వుంది కదు ...

శ్లోకం లో కన్పించే నిజాన్ని
అబద్దం గా మార్చి
శోకం లో కి నెట్టేసిన
అహంకారాన్ని నిలదీయాలని వుంది కదా ..

ఇప్పుడైనా ...మేలు కో ...
మానపు విలువ తెలియచెప్పే సమయం ఇది.
చితికి పోయిన నీ బతుకు సాక్షి గా ....

//సాగర్// 15Aug13

స్వాగతించినా, సాగనంపినా నువ్వే కదా!!
16/08/13

చెరిగిపోని నీ సంతకం!
చెదిరిపోయిన నాకు సంకేతం!! 

1మీరెందుకు కల్తీ అవడం
  ఖాలీ కడుపు అరువు తెచ్చుకోండి దీక్షకు!

2 మౌనంతో మనసు కడిగేసా!
   ఇంకా నీ అడుగుల మరకలు వదల్లేదు!!

ఎరిగావా బాటసారి...
ఏదో నువ్ నడిచే దారి!!

పేగులు మూతి ముడుచుకున్నై!

అలకా కాదు, ఉధ్యమమూ కాదు, ఆకలట!!

12/08/13

పేదోల్లందరూ జీరో సైజ్!

మనదేశం ఫిట్నెస్ మెంటేన్ చేస్తుంది!
12/08/13

నా శ్వాస సడి...
నీ గుండె చప్పుడు.... చప్పట్లు కొట్టుకుంటున్నాయి!

అది అంతా ఇసుక

చరిత్రలో ఒక మసక!
-పాడువోయిన ఊరు కవిత నుండి 

గతమంతా తోలుబొమ్మలాడిన ఒక తెర!
వర్తమానం కన్నులగప్పిన ఒక పొర !!

అక్షరాలు కళ్ళలో ముద్రిస్తూ...
కన్నీరొదిలేస్తావేం....?! అందులో నే జారిపోతా...!

గుండెలపై తొక్కుతూ 
ఎదిగావు కన్నా! గూటిలో చోటులేదంటావా!?
08/08/13, 12:50

వి"నాయకా"...!! అండ అనుకుంటే 

నెత్తురు పీల్చే నల్లిలా ఉందే నీ తొండం!!

07/08/13

నీ చూపు సోకడానికైనా... 

కాగితంపై అక్షరాన్నవుతా!!

07/08/13

ఎన్ని పున్నములు వీక్షిస్తున్నా...
నా నిరీక్షణ నీకై కృష్ణపక్షంలో... !!

07/08/13

మనసు ఎంత చంచలమైనది...!
అనంతకోటి విశ్వం లో అడ్డూ, ఆపూ లేని
గాలినైనా బంధించగలం కానీ...
మనసు దారి మళ్లించటం
మౌనానికే సాధ్యమేమో...!!
-భార్గవి

కన్నీటి జల్లు కాస్త జల్లు!
నవ్వుకొనో...?! నవ్వుతూనో...?!!

నీ అడుగు మడుగులో పూచిన కలువ నేను!

నిద్రలేని రాత్రి...
నిధ్రావతి ఎదపై నిశాచరిలా నేను!!

ఏరోప్లేన్ అంటే... 

ఆకాశంలో రంగురంగుల చుక్క!!
03Aug13

Thillana - Haricharan w. Bennet & the band - Music Mojo Kappa TV

Bombay JayaSri Thillana

నువ్వు-నేను అనుకంటే ఒకే ఇంట్లో ఉన్నా నువ్వు నువ్వుగా, నేను నేనుగా బ్రతకాల్సిందే!
మనం అనుకున్న నాడు గదులు వేరైనా మదిలో కట్టుకున్న గూడు చెదిరిపోదు!

నన్ను జయించిన నన్ను
నిన్న ఓడించలేదిక...!!

నీ చేతలు నా చేతుల్లోంచి ఎపుడో జారిపోయాయ్!!

బ్రతుకో చినుకు!!

మబ్బు నుండి జారి మట్టిలో
కలిసేవరకే...!బ్రతుకో చినుకు!!
-భార్గవి/ 29-07-13

పగటికి, రేయికి
రంగుల వంతెన బ్రతుకు
-భార్గవి/ 29/07/13

తప్పిపోయిన లోకం!

ప్రేమ రంగు మరచిపోయింది 

చీకటివెలుగుల్లో తప్పిపోయిన లోకం!

-భార్గవి/ 29-07-13

నీలో కనిపించని దూరాలు!

1
నీలో కనిపించని దూరాలు!ముడేస్తూ నా చిరునవ్వు!!


2
నీలో కనిపించని దూరాలు!
చేరనివ్వని ప్రణయ సమీరాలు!!
3
నీలో కనిపించని దూరాలు!
చెరిపేస్తా నన్ను లోనికి రానివ్వు!!
4
నీలో కనిపించని దూరాలు!యుగాల పయనంతోను దాటలేని నేను!!
5
నీలో కనిపించని దూరాలు!
ఒక్క ఉచ్చ్వాసతో కరిగిస్తా !!

6నీలో కనిపించని దూరాలు!
అంటరానితనం, అంతరాలు లేవురా కన్నా!!

పదాలే కరువయ్యాయి నాకు!

పదాలే కరువయ్యాయి నాకు!

పెదాల్లో సుధా ఝరులు పొంగేవేళ!!

లెక్కలంటే.... చుక్కలే నా చిన్నప్పుడు!!

లెక్కలంటే.... 
చుక్కలే నా చిన్నప్పుడు!!

నీలో కనిపించని దూరాలు! నాలో వినిపించని ఆత్రాలు!!

నీలో కనిపించని దూరాలు!
నాలో వినిపించని ఆత్రాలు!!

భార్గవి  /  సిగ్గు

సిగ్గు...!
నీడల చాటున నిప్పు కణికలా
భుగ భుగమంటుంది, మదిని
తాండవిస్తోంది, కనుల
వెలికితీస్తోంది, కళల
కరిగిపోతోంది, శిశిర స్వప్నాల
ఆవరిస్తోంది, నిధ్రావతి నిశ్వాసల
పగిలిపోతోంది, ఎదర చిరునవ్వుల
తడిసిపోతోంది, విరహ తాపాల
తట్టిలేపింది, ఎదను పరవళ్ళు
శృతిని చేసింది, నుదుటి రాతల
పూలు పూసింది, నవ వసంతం
చేరుకుంటుంది, మధువుల పెదవుల
రాలిపోతుంది, హృదయపు మడుగుల
నిలిచిపోతుంది, మైత్రికి లిపిలా...
దాగి ఉంటుంది!

ఎద మధురిమల్లో స్వరమై అది!
గుండె గుడుళ్లో గంటై మ్రోగుతుంది!!
మది కోవెల్లో మంచుకొమ్మగా ఇది!!!

లెక్క

భార్గవి/ లెక్క / 27/07/13

నన్ను నాతో కూడేస్తా!
నన్ను నాతో తీసేస్తా!
నువ్వు థో నన్ను గుణించి
భావాల గుణింతాలు రాస్తా...!
బాధలను డివైడ్ చేస్తా...!
శేషం ఏం మిగిలింది?
నువ్వా... నేనా... ?!
ఏంటీ లెక్క ...

ఇంటిగ్రేషనా?
డిఫరెన్సియేషనా?
చెప్పకుండానే పంపావే...
అంకెలనో, సంఖ్యలనో
దిద్దుకుంటే సాగుతుందా?
గుర్తులు లేకుండా
లెక్కెలాసాగుతున్దోయ్
అడుగడుగునా
ఫార్ములాలు రాసుకుంటూ,
రేఖలు గీసుకుంటూ,
గుర్తులు వేసుకుంటూ పోవాలి లెక్క!
నిన్ను నువ్వు
గ్రాఫ్ గీసుకుని సరి చూసుకో!
ఆన్సరులొచ్చేవి కొన్ని!
అనంతమయ్యేవి ఇంకొన్ని!!

అరసగమో, అందులో సగమో చేసి
నీకు ఆన్సరు తెలుసునంటే ఎట్లా
ఎవరు పూర్తి చేస్తారు నీ లెక్క
తప్పైతే కొట్టేసి మళ్ళీ మొదలుపెట్టు
ఇన్ఫినిటి తో శూన్యాన్నేదో చేసెయ్
ఆకాశమంత అవుతుంది నీలెక్క!
ఆన్సరు దొరక్కపోతుందా
జామెట్రీ, ట్రిగనమేట్రీ
ఫార్ములాలన్ని వేసెయ్
అనేకానేక అభ్యాసాలు పూర్తవుతాయ్!
జవాబు నిరాశగా ఏం మిగలదులే!

ఎన్ని ఫార్ములాలు వేసినా
ఎన్ని పేజీలు చేసినా
అదే ఇన్ఫినిటీ గానే ముగింపంటుంది!!

27/07/13

తపాలా బంట్రోతు

తపాలా బంట్రోతు

మైడియర్‌ సుబ్బారావ్‌
కనిపించడం మానేశావ్
ఏ(విటీ... పోస్టుమాన్‌ మీద గేయం వ్రాయాలా!

అందమైన అమ్మాయి మీద కాని
చందమామ మీద కాని
వంద్యుడైన భగవంతుడి మీద కాని అ
వంద్యుడైన ధీరనాయకుడు మీద కాని
పద్యాలల్లమని మన పూర్వులు శాసిస్తే
ఎక్కడి పోస్ట్‌మానో యీ గోల
ఈ సాయంత్రం వేళ

ధనవంతుణ్ణి స్తుతి చేస్తే
పది డబ్బులు రాలుతాయి
సచివోత్తముణ్ణి స్మరిస్తే
పదికళ్ళు మనమీద వాలుతాయి
ఈ నీ ప్రార్థన కడుంగడు అసభ్యం సుబ్బారావ్
ఉత్త పోస్టుమేన్ మీద ఊహలు రానేరావు

మూడవ పంచవర్ష ప్రణాళిక
ఏడవ వన మహోత్సవ దినం

బిర్లా దాల్మియా
సినీమా దలైలామా
యుద్ధం పరమార్థం
రాజులూ, రాజ్యాలూ, తారుమార్లూ
ఇటువంటివి చెప్పు
మరి చూడు నా తడాఖా

మృదు మాధ్వీ పదలహరీ
తరంగ మృదంగ విలసద్భంగీ
మనోహరాలౌ కావ్యాల్ గేయాల్
కొల్లలుగా వ్రాస్తాను

కానీ, తపాలా బంట్రోతు మీదా
హవ్వ!
ఎండలో వానలో
ఎండిన చివికిన
ఒక చిన్నసైజు జీతగాడు
చెవిలో పెన్సిల్
చేతిలో సంచీ
కాకీ దుస్తులు
అరిగిన చెప్పులు
ఒక సాదాసీదా పేదవాడు
ఇంటింటికీ
వీధివీధికీ
ప్రతిరోజూ తిరిగేవాడు- ప్రైమ్మినిస్టరా ఏం

అయితే చూడు
ఆ కిటికీలో రెండు విచ్చిన కలువల్లాంటి కళ్ళు
ఆ వీధి మొగవైపే ప్రసరిస్తోన్న చూపుల ముళ్ళు
ఆ కళ్ళలో ఆతృత
ఆ గుండెల్లో గడచిన
దేశాంతర గతుడైన ప్రియుడి వార్త కోసం
అమ్మాయీ !
పద్దెనిమిదేళ్ళ పడుచుదనాన్ని భద్రంగా దాచి
పళ్ళెరంలో పెట్టి ప్రాణనాథుడి కందించాలనే
నీ ఆశ నాకు అర్ధమయింది.

అందుకే
చూపులు తుమ్మెద బారులు కట్టి
నీ కోర్కెలు గజ్జెలవలె ఘలంఘలించి
వీధి వీధినంతా మేల్కొలుపుతున్నాయి
వీధి వీధినంతా కలయజూస్తున్నాయి
అడుగో పోస్ట్ మాన్!
ఒక్క ఉదుటున వీధిలోకి నువ్వు
అతని మొహం మీద లేదని చెప్పడానికి బదులు చిరునవ్వు
వెళ్ళిపోతున్న తపాలా బంట్రోతు వెనుక
విచ్చిన రెండు కల్హార సరస్సులు

గుడిసె ముందు కూర్చున్న పండుముసలి అవ్వ
గడచిన బ్రతుకంతా కష్టపు నెత్తుటి కాలవ
కనపడీ కనపడని కళ్ళల్లో
కొడిగట్టిన ప్రాణపు దీపంతో
తాను కనిన తన ప్రాణం, తనకు మిగిలిన ఒకే ఒక స్వప్నం
తన బాబు తన ఊపిరి
అస్సాం రైఫిల్సులో సోల్జర్ సిమ్మాచలం
కోసం నిరీక్షణ
క్షణ క్షణ ప్రతీక్షణ
ఒక కార్డు ముక్క వ్రాశాడా
బంట్రోతూ వెళ్ళు వెళ్ళు త్వరగా
ముసలిదానికి మంచివార్త నందించు
ముడతలు పడిన మొహం మీద ఆనందాన్ని పరికించు
దూరభారాన ఉన్న కుమారుని కోసం
వగచే తల్లికి
చేరువ చేరువౌతూన్న నువ్వొక ఊరట
దగ్గర దగ్గరౌతున్న మిత్రుని లేఖ కోసం
నిలిచిన తరుణుడికి నీ రాక ఒక బాసట
వర్తకుడికి నర్తకుడికి ఖైదులో దొంగకి హంతకుడికి
ఉద్యోగశప్తుడైన నవీన యక్షునికి
మనిషికి రాక్షసునికి
నువ్వు
దూరాల దారాల్ని విచిత్రంగా
ఒకే నిముషము
అనే కంచె చుట్టూ త్రిప్పగల నేర్పరవి .. కూర్పరివి...
అదృష్టాధ్వం మీద నీ గమనం
శుభాశుభాలకి నువ్వు వర్తమానం
నీ మాజిక్ సంచిలో
నిట్టూర్పులు నవ్వులు పువ్వులు
ఆనందాలు అభినందనలు ఏడుపులు
ఏ క్షణంలో ఏది పైకి తీస్తావో
ఆ క్షణాన నువ్వు రాజుతో సమానం!

కొందరికి పరిచయమైన నవ్వు
కొందరికి తలపంకించిన నవ్వు
కొన్నివైపులకి చూడనే చూడవు
అందరికీ నువు ఆప్త బంధువుని
అందరికీ నువు వార్త నందిస్తావు
కానీ నీ కథనం మాత్రం నీటిలోనే మథనం
అవుతూంటుంది


ఇన్ని యిళ్ళు తిరిగినా
నీ గుండెబరువు దింపుకోవడానికి ఒక్క గడపలేదు
ఇన్ని కళ్ళు పిలిచినా
ఒక్క నయనం నీ కోటుదాటి లోపలకు చూడదు
ఉత్తరం యిచ్చి నిర్లిప్తుడిలాగ వెళ్ళిపోయే నిన్ను చూసినపుడు
తీరం వదలి సముద్రంలోకి పోతూన్న ఏకాకి నౌక చప్పుడు

- 1959