Friday 25 October 2013

-భార్గవి/ పెళ్లి రోజు

ఆరు నెలలు సావాసం చేస్తే
వాళ్ళు వీళ్ళవు తారట!
మరి 60 వసంతాలు సావాసం
నేను నువ్వుగా, నువ్వు నేనుగా
మారుతూనే ఉండాలి!

జీవించటం అంటే
వసంతాలు పూయిస్తూ
వెలిగిపోవటమేనా?!
వనికి ఆమని అలంకారం మాత్రమే!
జీవితం కళకళలాడడానికే
ఈ వేడుకలు!!

ఋతువులు మరుతాయ్!
గ్రీష్మాలు వస్తాయ్!
వేసవి వేళల్లో వేడిగా
నిట్టూర్పు గాలులు వీస్తాయ్!
ఆకులూ రాలే కాలంలో
తీరని ఆశలన్నీ
ఎండుటాకుల్లా అసహనంగా
రాలిపోయి మనసును
ఎండిన మోడు చేస్తాయ్!
అప్పుడంతా నిర్మలమైన
నిశ్శబ్దం కమ్ముకుంటుంది
కొన్ని ఆలోచనలు
సుడులు తిరిగి
మనం అనే పదాన్ని
అట్టడుగు నిరీక్షనలోకి తోసేస్తాయి!
ఇంకొన్ని ఆలోచనలు
విశ్వాసాన్ని శ్వాసించి
రాలిపోయిన ఆశలన్నింటిని
చెరిపేసి మనసును
తేలిక పరుస్తాయి!
గుండె నిండా గూడు కట్టుకున్న
చల్లని,నల్లని మబ్బులన్నీ
ముసురుకుంటాయి మనసును!
కాలాలు మరుతాయ్!

వాడిన లతలు చిగురించి
బంధాలల్లుకుంటాయ్!
పల్లవులు పలకరిస్తాయ్!
తిరిగి తిరిగి వసంతం వీస్తుంది!
మనోహరంగా మౌనం కుసుమిస్తుంది!!
పల్లవులు పలకరిస్తాయి!
ప్రాణం పచ్చగా పరవశిస్తుంది!

కాలాలు మారుతాయ్!
విరిగిన నవ్వులకు మళ్లీ
రెక్కలు మొలుస్తాయ్!!

-24/10/13

No comments:

Post a Comment