వెళ్తున్నా...!

ఎక్కడి వరకు?
పగటికి పరదా వేసి
చీకటికి ముసుగు తొడిగేసి
ఏకాంతంలో మునిగే వరకూ...
శ్వాసల యుద్ధం ముగిసేవరకూ...

ఎందుకు?
కత్తుల వర్షంలో తడవలేక...
నెత్తుటి దారుల్లో నడవలేక...
 నవ్వులు రాలే చోట
నన్ను ఆరబొసుకోవడానికి!!

తోడు మరి??

నాతోపాటు కరిగిపోని జ్ఞాపకాలూ
కొన్ని నవ్వులు, కొన్ని ఏడ్పులు!

వాళ్ళ మాటల్లో సూదులింకా
మిగిలిపోయాయని గొడవ చేస్తున్నారు!

నాలుక చివర గుచ్చుకుని
 నాకు దారి వదలమని చెప్పు!

- భార్గవి
7/10/14

అడగాలని ఉంది ఒక్కమాట!

అమ్మా...!
అడగాలనుంది ఒక్క మాట!
అమ్మతనమంటే ఇదేనా...?!
అమ్మంటే అనురాగ దేవత
ఆప్యాయత ప్రతిరూపం అని
బల్లో, గుళ్ళో చెప్థారట
మరి ఏఒడి పంచుకుంటుందో
హామీ ఎవరూ ఇవ్వటంలేదేంటమ్మా?
ఎందుకంత ప్రేమమ్మా నామీద
ఒల్లో చేరకముందే
గర్భ గుల్లోంచి వెలివేస్తున్నావు నన్ను
దేహపు దాహం తీర్చుకోవడానికి
పసిమొగ్గల్లో కూడా
మకరందం వెతికే
మదమెక్కిన జోరు తుమ్మెదలున్న ఈ తోటలో
పూవునై నేను పరిమళించలేనని
మొగ్గగానే తుంచేస్తున్నావా అమ్మా?

నా గుండె చప్పుడు వినమనే మాట
ఏ ఒక్కనాడైనా
నీ చెవినేయగలిగానా?!
నా భావాలు నాలోనే
నిక్షిప్తం చేసుకుని నిర్లిప్తంగా
చూస్తుండిపోయాను కానీ...
నీ కడుపులోనే
కరిగి కరిగి చిద్రమవుతున్న
నా రక్తపు ధారల వాసన
శ్వాస తీసుకుంటూ
నాన్నకెందుకో అంత
స్వాంతన చేకూరుతుంది
అడగాలని ఉంది ఒక్కమాట
అమ్మతనం అంటే ఇదేనా?!

పగిలిన నా గుండె నెత్తురు
నీకంటనే జరుతోందమ్మా...!

నే దాటలేని చూపొకటి విసురుతూ
వేసుకుంటావు రెప్పల తలుపులు
అనురాగానికై పరితపించే నేను
గుమ్మం బయటే చూపుల
నెగళ్ళు పాతుకుని వేచి చూస్తాను!

దేహమడిగిన ప్రశ్నకు
సందేహం లేకుండానే
సమాధానం చెప్పావేమో!
మరి నా చూపుల్లోని
ప్రశ్న కూడా తెలుసుకుని
నువ్వే అడుగుతావా అమ్మా!

ఆడపిల్లనైన పాపానికి
పుట్టకముందే
పుట్టెడు మట్టితో
కప్పెట్టాలనుకుంటున్నారు
అమ్మతనం అంటే ఇదేనా అమ్మా?!
అడగాలని ఉంది ఒక్కమాట!
సమాధానం చెప్పమ్మా...!!
............................................................................................................................................................

అమావాస్య అర్థరాత్రి
అథ:పాతాళాన్ని తోలిచేందుకు
అంతరాత్మ పొలిమేరల్లోనే తచ్చాడుతుంటాడు
ఆలోచనలకు చీకటి గంతలు కట్టి
ఊహల లాంతరుతో
బయలుదేరాడు...
హృదయ తీరానికి!

ఒకనాటి ప్రేయసి వదిలెల్లిన
అడుగుజాడలను
చూపులతోనే హత్తుకుంటాడు
కంటి చివరే సగం జారిన
మంచు కత్తులతో
కూడదీసుకుంటాడు ఆ మట్టిని
అక్కడే రాలిపోయిన
స్పర్శలకోసం తపన వాడిది!
తడారిన గుండెలోతుల్లో
చెలి వెచ్చని నవ్వుల తేమ
ఇంకా ఉండే ఉంటుందని
తవ్విపోసుకుంటున్నాడు!

ఆ మట్టి మిగుల్చుకుంటావా?! అంటాన్నేను

ప్రతి రాత్రీ వాడి దారంట
పలుకరిస్తూ పోయే దుఃఖాన్ని నేను
వాడి గాయాన్ని వాడై తవ్వుకున్నాడు
వాడిలో వాడే సమాధైపోతూ
చీకటి చినుకులా పలుకరించిన నన్ను
సంద్రంలా నింపుకున్నాడు!
అంతులేని శూన్యాన్నైనా
జాలిగా వెతుక్కుంటే ఒడి చేర్చుకుని
జోలపాడటమే తెలుసు నాకు!
వెంట తెచ్చుకున్న
లాంతరు కూడా ఆర్పేసి
ఫక్కుమని ఓనవ్వు విసిరి
మట్టి కప్పుకు నిదరోతానంటాడు!
ఆణువణువూ చీకటి నింపుకుంటూ కలలై
మృత్యు కౌగిలిలో తలవాల్చుకుంటున్నాడు

నేనొకన్నే నిల్చిపోతే
నింగినుండీ తొంగి చూసే
రంగురంగుల చుక్కలన్నీ
రాలి, నెత్తురు క్రక్కుకుంటూ
పేలిపోతాయి!

పగళ్ళన్నీ పగిలిపోయీ ,
నిశీర్థాలూ విశీర్లిల్లీ,
మహా ప్రళయం జగం నిండా
ప్రగల్భిస్తుంది!

నేనొకన్నీ ధాత్రి నిండా నిండిపోయి
నా కుహూరుత శీకరాలే
లోకమంతా జల్లులాడే
ఆ ముహూర్తాలాగమిస్తాయి

 ~శ్రీశ్రీ
మహా ప్రస్థానం 

"నీకే నువ్వు అర్థం కాకపోవటమేంటో...!?!"

ఆలోచనలు చినుకులై కురుస్తూనే 

లోపలే ఆవిరులై నల్లగా ఘనీబవిస్థున్నయ్!

నవ్వులు ఏమాత్రం అతికించుకోలేని
దు:ఖపు మేఘంలా...
కురవడానికి సిద్దంగా...
యుగాలపాటు పొగిలినా, కురిసినా
కరగని మంచు శిలైపోయింది మనసు!
ఇప్పటికైనా నువ్వు ఊపిరులూదగానే
కరుగుతూనే ఉంటుంది... 

వెచ్చని చేయి తగలగానే
పగులుతూనే ఉంటుంది...

మౌనం వేయి ప్రశ్నలకు సమాధానంగా మిగిలిపోతుంది!!
మౌనంగా మిగలటం వేయి ప్రశ్నల్ని వెలికి తీస్తుంది

22/09/14

Desha charithralu

మరకలు వదలట్లేవు...!
మతిమరపుతో కడగాలనుకుంటా...!!
~ భార్గవి
28/01/14

నీతో ఓ సాయంత్రం...!
కప్పు మౌనం..., గుప్పెడు ఏకాంతం... చాలులే! 

పాదం పయనిస్తుంది
ప్రాణం నడిపిస్తుంది
కానీ గమ్యం తెలియదు
తీరం కదలదు!!

మేఘం చెదిరిపోతుంది
జాబిలి కరిగిపోతుంది
కానీ ఆకాశం మారదు
జాబిలిని వీడదు!!

కాలాలు మారుతాయి
నేస్తాలూ మారుతారు
కానీ స్నేహం మారదు
నేస్తాన్ని మరువదు!!

-భార్గవి
15/06/12

ఆకాశం ఏంటో...
వింతగా ఉంది ఈ పూట!
నాకోసమే వెతికి
నవ్వుతున్నట్టుగా ఉంది
ఈ చుక్కల తోట!
దారి తప్పావోయి బాటసారీ... అంటే
వేలు పట్టుకుని నడిపింది నువ్వే కదా!

ఈ బాటెంట వొస్తే నీ దాహం తీరేదెలా?!
ఎదురేగే అనంతానంత
ప్రహేళికా మేఘాలు నన్ను ముంచెత్తినా
వసంతాలు, గ్రీష్మాలూ
నన్ను దాటెళ్లి పోయినా...
ముళ్ళ దారి వెంట చీకటి ప్రయాణం
ఎన్నాళ్లని సాగించను చెప్పు...
ఎడారైన ఎదలో
నవ్వుల వర్షం కురిసి
ప్రేమ సంద్రంలా మార్చేస్తావు మది
మరు క్షణంలో మర్చిపోవటం నేర్పించి
ఆవిరి చేస్తావు ఆశల్ని...
నీ పిలుపుకోసం ఇంకా ఈ బురదగుంటలోనే
చితికిపోయిన మనసు మజిలీ
చితి కి పోయే వరకూ ముందుకో, వెనక్కో
సాగుతూనే ఉంటుంది పాదం!
నాకు తెలుసు!
నా దారినే ఎదురొస్తావని
దరి చేరడానికో, కడతేర్చడానికో...
ఈ దిక్కు తోచని స్థితిలో
నీకోసమే కాదా అన్వేషణ...

~ భార్గవి
17/01/14

కళ్ళలో నీళ్లు ఇంకిపోలేదు కానీ
బాధే బతుక్కి వెగటైపోయింది!
నవ్వాలనుంది కొన్నాళ్ళు...
నవ్వు కూడా నన్ను చూసి విస్తుపోయేలా...
గుండె రాటుదేలిపోయిందనుకుని
నవ్వుకుంటున్నానిప్పుడు...
అయినా...
ఓటమి ఓదార్చినంతగా
గెలుపు వెన్నుతట్టలేదు నన్ను!
ఇప్పటికైనా తెలిసింది ఒకటే నిజం!
నాకోసం నేను ఆనందించడం కంటే
ఒకరి సంతోషం కోసం పడే
బాధే తృప్తినిస్తుంది నాకు...!!

~భార్గవి
17/01/14