మధుర భావనలు

భార్గవి/ 09/06/16

చీకట్లో ఇంకిపోయిన ఆకాశంలాంటి మనిషి
గుబులు పరుచుకునే వేళ ప్రయాణం కడుతుంది
ఏ ఆడంబరము లేదు
గాజుకళ్ళలో పొంగుకొచ్చే గతం తప్ప!
నవ్వు రేఖ కూడా విస్తుపోయి చూస్తుంది వెక్కిలిగా
అభిమానం పువ్వొకటి సింగారించుకుంటుంది
చిల్లులు పడ్డ చీరలాంటి ప్రాణమొకటే చుట్టుకుంది
చూపు చివర అంచులెనక వదిలేస్తుందది కూడా...

కన్నప్రేమంటే పీఢకలలో
ప్రేతాత్మల ఘోశంటుంది
పాడుబడ్డ గూడులో ఉండలేనని పొగరు దానికి
ఎడతెరిపిలేని వర్షంలోనే గుమ్మందాటి నడిచింది
గొడుగు పట్టిన చేయి విధిలించుకుని వస్తుంది
ఈదురుగాలులతోనే గుండె
అవధులు లేని పరుగుతీస్తుంది
దిగులుపడే మబ్బుకేసి చేయిచాచి చూస్తుంది
కురవని మేఘంకోసం ఎదురుచూస్తానంటుంది
కాలం దాటి వెళ్లిపోయిన గుర్తుకూడా ఎరుగదు