ఒక సాయంసంధ్య

ఒక సాయంసంధ్య...!!

26/09/2008

ఏవో 

ఏవేవో భయాలు!

వికృతాలంకృతులు!!

ఆవిరులై, ఆహుతులై 

నిలువేత్తున కమ్మేస్తున్నాయి మానస భేతాలుని!

హిమ్సిస్తున్నాయి నవ హర్షావదులని!!

ఈవేళ 

నాలో, లోలో 

విలయమైన ఆశలు నిలయమై 

ఉసిగొల్పుతున్న ఉరికొయ్యల ఊపిరులు...

అదిగో 

అదిగదిగో! అలా...

రెక్కలొచ్చి హిమ శిఖరమరుగుచూ...

వెక్కిరిస్తున్నాయి నన్ను 

వేలివేస్తున్నామంటూ...

పైకి చూస్తే 

చలువ చంద్రుని వెన్నెలధారలు

తడుపుతూ, నను తడుముతూ 

పక్కకొస్తే...

కడలికెరటపు తరగలేమో ఎదుట 

కసురుతూ నను విసురుతూ 

ఎదుట చూస్తే 

ఎదలు కాలిన ఏముక గూళ్ళు 

పచ్చి నెత్తుట స్నానమాడిన 

పన్నిటి ముళ్ళూ... ఓ ఒళ్లు

కథలన్నీ కన్నీటి మడులే!

వ్యధ\లన్నీ చెప్పలేని ముడులే!!

అయ్యయ్యో ఆ కాటికాపరి 

తోక్కేసాడు జీవితాన్ని 

అణిచేసాడు ఆరిపోయిన అనురాగాన్ని!

ఆ ఉది ఎవరిది?

అక్కడే ఓ అనాథ శవం ఆగ్రహంగా చూస్తోంది!
ఆ ఉది తన నాధుడిదని మౌనంగా ఆక్రోశిస్తోంది!
నా చెవిలో గుసగుసల సడి చేస్తోంది.
దీనికి కారణం ఏ రాజకీయ తొక్కిసలాటో?!
ఏ కుల మతాల వెంపర్లాటో ?!
మరే స్వార్ధపు బాంబులపాటో ?!

అవేవీ కావంటూ...
నలిగిన ప్రతి నరాన్ని సవరించుకుంటూ...
చిరుగాలిలో చిందులేసుకుంటూ... 
చివరికి మిగిలేది నేనేనంటూ...
చెప్పింది గర్వంగా...!
విప్పింది లోకం గుట్టు చిత్రంగా!

ఎవరికేం మిగిలింది?              అంతా బూడిదేగా...!!! 

భార్గవి కులకర్ణి 

lalithadhrithiblogspotcom